نقد و بررسی بازی ایرانی قتل در کوچه های طهران
Persian Gamespot

 تا چند سال پیش یافتن بازی های کلیک و اشاره معمایی کار تقریباً ساده ای بود و علاقه مندان به این سبک می توانستند هر از چند گاهی یک بازی مطابق با سلیقه خود را خریداری کنند. اما آدرنالین اجازه این کار را نداد! اکنون محتوای اکثر بازی های تولید شده بر روی سکانس های اکشن و پر از زد و خورد می چرخد و اگر قرار باشد معمایی هم ببینیم در لابلای مراحل اکشن خواهیم دید. کم کم معماهای سخت جای خود را به چیزهای دیگری داده اند و باید عادت کنیم که معمولاً اینگونه بازی ها را شرکت های مستقل و با بودجه پایین تولید کنند. 

اما این قوانین، آنچنان در مورد صنعت بازی سازی جوان ایران صادق نیست و سن این صنعت کمتر از این حرف هاست. قتل در کوچه های طهران نمونه ای از تلاش یک تیم است که سعی دارند سنت شکنی کرده و در میان سبد بازی های ایرانی سبک هایی که در حال فراموشی هستند را اضافه کنند. 

 


این عنوان مانند بسیاری از هم قطارانش از یک مشکل بزرگ و پایه ای رنج می برد و آن هم تبلیغات بسیار نامناسب است. باید قبول کرد که بسیاری از گیمرهای ما حتی اسم خیلی از بازی های داخلی را هم نشنیده اند و خود من با دیدن صفحات انتهایی دفترچه همراه بازی و دیدن چند عنوان دیگر از این استدیو تعجب کردم (به جز گربه قجری). حتی هنگامی که قصد خرید بازی را داشتم شخصی به من گفت که "این بازی رو نخر. بازم ایرانیا اومدن یه بازی خارجی رو دوبله کردن و دارن تحویل ما میدن". متاسفانه زوم کردن بیش از حد بر روی یکی دو عنوان تقریباً ضعیف و ندیدن سایر بازی ها نتیجه اش به چنین جملاتی ختم می شود. هر چند به نظر شخص بنده عدم تبلیغ بازی یک حسن هم داشت و آن هم این است که ممکن بود بنیاد ملی بازی های رایانه ای دوباره دست به ابتکار زده و از نخستین بازی ملی رونمایی کند! 

قاتلی سنگدل در خیابان های تهران قدیم می گردد و پسر بچه های خردسال طعمه های او هستند. نوع قتل های بسیار وحشیانه بوده و افکار عمومی مردم را آزار می دهد. کارآگاهان نظمیه تهران قادر به یافتن او نیستند و به همین دلیل پرونده به کارآگاه افشار که یکی از باهوش ترین های نظمیه است داده می شود. او باید قاتل را هرچه زودتر پیدا کند تا مبادا آبروی نیروهای انتظامی وقت بیش از این به باد برود. در این میان، با وجود اینکه همه فکر می کنند با یک قاتل روانی طرف هستند که بی هدف آدم می کشد، او به داستان های سیاسی پشت پرده نیز پی می برد و ... 

شاید داستان بازی نو و بکر نباشد، اما آنچنان هم تکراری نیست و جذابیت خاص خودش را برای ادامه دارد. اینکه سازندگان ریسک کرده اند و به جای به قتل رساندن یک پیرزن پولدار (آن هم خیلی شیک!) سراغ جنایت هایی بزرگ تر رفته اند و کار را به بریدن سر مقتول ها رسانده اند نشان می دهد که قصد نداشته اند کلیشه شوند و اگر منصف باشیم باید بگوییم که در این بخش تا حد زیادی موفق بوده اند. 

همانطور که انتظار می رود شخصیت های تقریباً زیادی در بازی حضور دارند که هرکدام یک گوشه کار را گرفته اند! البته شخصیت پردازی این افراد ضعیف بوده و همه چیز به یک سری دیالوگ عادی خلاصه می شود. هرچند شخصیت خود افشار هم آنچنان پخته نیست و اگر دوبلاژ قوی ای نداشت نمی توانست موفق شود. 

 


یکی از تلاش های سازندگان سعی در جذاب تر کردن بازی با المان های خاطره انگیز و مطالب خواندنی است که در بخشی از آنها اشتباهات فاحشی وجود دارد. برای مثال در یکی از اتاق های نظمیه کتابی تحت عنوان بزرگ ترین کلاهبرداران تاریخ وجود دارد که انصافاً مطالب جالبی در آن نوشته شده. اما هنگامی که به صفحه آخر رسیدم و داستان یک کلاهبردار ایرانی را می خواندم، شک من به یقین تبدیل شد که بعضی از این مطالب فقط با نگاهی به تیتر خبر در روزنامه های قدیمی برای این بازی انتخاب شده اند. در قسمت پایانی کتاب، داستان زندگی این فرد آمده و در بخشی از این مطلب با کمال تعجب اشاره می شود که او پس از انقلاب اسلامی ایران فلان کار را انجام داد. حالا شما فرض کنید که انقلاب اسلامی کجا و عکس رضا خان بر روی دیوارهای ادارات کجا؟! 

گیم پلی بازی سبک مشخصی را دنبال می کند و مانند خیلی از اشاره و کلیک های مرسوم ساخته شده. شما به عنوان یک کارآگاه باید محل های مختلف را بررسی کرده و با شهود و مجرمین احتمالی صحبت کنید تا بتوانید به مدارک قابل اتکا دست پیدا کنید. 

معماهای نه چندان زیادی در بازی وجود دارند که هیچ کدامشان نوآورانه نبوده و از یک سری بازی فکری مرسوم مثل سودوکو و Unblock گرفته شده. نوع ارائه این معماها هم در برخی موارد خیلی عجیب است. مثلاً برای ورود به یک ساختمان سرایدار دفتر به شما می گوید که باید با من دوز بازی کنی تا اجازه دهم که وارد شوی! 

مکالمات نیز حجم مشخصی از گیم پلی را گرفته اند. اما آنچنان که باید تاثیر گذار نیستند و خبری از رالی های تنیس گونه در مکالمات نیست. اکثراً یک سری جمله کلیشه ای و ساده بیان می شود که فقط شما را از داستان آگاه می کند. البته در برخی مراحل مانند دفتر روزنامه اطلاعات سعی شده تا دیالوگ های خوبی جایگذاری شود که باگ بازی اجازه این کار را نمی دهد. این باگ از این قرار است که شخص مورد سوال یک دیالوگ و جواب را در پاسخ به دو سوال بیان می کند و متن گفته شده توسط او هیچ همخوانی ای با متن ارائه شده توسط بازی ندارد. 

 


یکی از ویژگی های این بازی ترکیب آیتم های خاص با یکدیگر برای رسیدن به یک وسیله جدید است. خوشبختانه این بخش جذاب بوده و در برخی موارد کمی سخت می شود و ذهن را درگیر می کند. اما در قسمت های اندکی نیز غیر منطقی می شود. مثلاً برای بیرون آوردن یک نشان پلیس از حاشیه رودخانه که به راحتی توسط دست برداشته می شود باید قلاب ماهیگیری بسازیم و آن را بیرون بیاوریم. 

یکی از مشکلات مهمی که برای شما در طی مراحل پیش می آید سختی قرار دادن نشانگر ماوس بر روی برخی اهداف است که در برخی مواقع اعصاب خرد کن می شود. متاسفانه سازندگان انتظار داشته اند شما برای برداشتن یک قطعه بسیار کوچک حتماً بر روی قطعه زوم کنید و اگر چند میلیمتر ماوس خود را حرکت دهید غیر قابل دسترس شود. ایراد دیگر به مکانیزم دویدن شخصیت مربوط می شود. در اکثر بازی های Adventure مرسوم است که با یک کلیک شخصیت قدم می زند و با دو کلیک می دود، اما در این بازی بخش دویدن مشکل اساسی دارد و بسیاری از موارد عمل نمی کند و مجبورید یک بار به حالت قدم زدن رفته و دوباره به بخش دویدن سوییچ کنید. 

یکی از ویژگی های خوب بازی دارا بودن 2 پایان مختلف است که به شخصه تنها موفق به دیدن یکی از آنها شدم، اما با این حال این ایده بسیار جذاب است و مدتیست که به بسیاری از سبک ها نفوذ کرده است. 

از آنجایی که این سبک بازی ها محیط های ساکنی دارند، کار تیم گرافیکی برای طراحی محیط ها ساده تر است و خوشبختانه قتل در کوچه های طهران گرافیک قابل قبولی دارد و در حد و حدود خود موفق ظاهر شده است. طراحی محیط های بازی از رنگ آمیزی خوبی بهره می برد و استفاده از تم نارنجی و قهوه ای حس و حال قدیمی بودن محیط ها را به خوبی القا می کند. محیط های بازی هم تنوع خوبی دارند و از قلعه بیابانی تا محیط های اداری در بازی موجودند. 

آبجکت های موجود در بازی به ظاهر در درون محیط طراحی شده اند، اما سازندگان از یک حقه استفاده کرده اند و از آنجا که زاویه دید ما در بازی قابل تغییر نیست، از یک سری عکس استفاده کرده اند که متاسفانه بعضاً پیش می آید که شخصیت در حال دویدن از جلوی آنها رد می شود و می بینیم که آبجکت روی مدل شخصیت می افتد. درست مثل اینکه روی صفحه مانیتور خود برچسب زده باشید! 

 


طراحی مدل شخصیت ها به خوبی محیط ها نیست و در سطح پایین تری قرار می گیرد. نوع حرکات این مدل ها نیز مزید بر علت می شود و این بخش را ضعیف تر از چیزی که هست جلوه می دهد. به طور کل حرکات شخصیت ها بسیار خشک بوده و این ایراد در هنگام دویدن نمود بیشتری پیدا می کند. 

یکی دیگر از ایرادات شخصیت ها که بیشتر در مورد شخص کارآگاه افشار صادق است عدم هماهنگی چهره او در محیط بازی با کامیک ویدئوهای میان پرده است. در میان پرده ها با یک مرد جا افتاده با سبیل و موی سفید مواجه می شویم، اما مدل سه بعدی او سبیلی قهوه ای دارد و چهره اش هم شباهت آنچنانی با ویدئوها ندارد. به نظر می رسد به جای کارآگاه افشار، پدر بزرگش در میان پرده ها هنر نمایی کرده است! البته جدا از این ایراد، میان پرده های بازی خوب از آب در آمده اند و با وجود اینکه مانند خیلی از استدیوهای ایرانی، سازندگان برای کم کردن مخارج ساخت و کم کردن دردسر ویدئوهای CGI، به نقاشی های اسلاید پناه برده اند، اما باز هم نسبت به برخی همتایان خود موفق تر بوده اند و یکی از دلایل این موفقیت صداگذاری بازیست که راجع به آن نیز صحبت خواهیم کرد. 

موسیقی های بازی سعی دارند تا با استفاده از سازهای ایرانی و همچنین القای حسی رمز آلود، محیط بازی را واقعی تر کنند که از این لحاظ مشکلی نیست. اما تعداد کم این موسیقی ها و همچنین تکراری بودن سبک اکثرشان کمی آزار دهنده است و از آنجایی که ممکن است برای دقایقی طولانی در یک لوکیشن بمانیم، بهتر بود موسیقی های متنوع تری ساخته می شد. یک ایراد عجیب بخش موسیقی بازی به مرحله قلعه شتر خان بر می گردد که در میان تعجب ناگهان در کنار موسیقی ملایم بازی یک موسیقی تقریباً حماسی هم پخش می شود و ریتم تندی هم دارد، در حالی که اتفاق خاصی نیفتاده و ما فقط مشغول بررسی صحنه یک قتل هستیم. علاوه بر موسیقی، صداهایی نیز برای محیط بازی در نظر گرفته شده که کیفیت خوبی دارند و نقیصه آنچنانی در آنها دیده نمی شود. 

 


یکی از بخش هایی که به تنهایی انجام بازی را لذت بخش می کند، دوبلاژ بازی است که به دست افراد حرفه ای انجام شده و مشهورترین این افراد استاد بهرام زند است که به شخصه از صدای او بر روی شخصیت Daniel Craig لذت زیادی می برم. استاد زند وظیفه دوبله شخصیت اصلی بازی را بر عهده دارد و چند دوبلور مطرح دیگر نیز در کنار او حضور دارند. هرچند به نظر می رسد سازندگان در مواردی با کمبود صداپیشه مواجه شده اند و ناگهان صداهایی را به بازی افزوده اند که ارزش کار بقیه را خراب می کند. یکی از این نمونه ها دربان زندان قزل حصار است که به طرز مسخره ای در حال ادا درآوردن است. البته یک ایراد در این بخش وجود دارد که به نظر می رسد مربوط به سازندگان بازی باشد. دوبله های بازی به اندازه دیگر کارهای صدا پیشه گان با روح نیستند و به نظر می رسد پروسه صداگذاری بر روی تصویر انجام نشده و فقط یکی سری متن به صدا پیشه گان داده شده تا به قولی رادیویی دوبله کنند. 

قتل در کوچه های طهران با وجود تمام نواقصش سبکی را انتخاب کرده که فعلاً رقیب جدی در میان عناوین ایرانی ندارد (متاسفانه بازی کارآگاه علوی هنوز هم به بازار عرضه نشده است) و برای کسانی که مدعی هستند زبان انگلیسی بازی های هم سبک غربی مانعی برای درک درست از چگونگی انجام مراحل است یک مامن می باشد. اما به هر حال همه این سبک را دوست ندارند و حوصلشان از سکون بیش از حد سر می رود. پس اگر طرفدار ادونچر هستید بد نیست که قتل در کوچه های طهران را بازی کنید.


امتیازات:
 
گیم پلی: 6 
گرافیک: 6 
نوآوری: 5 
صداگذاری: 7 
جذابیت: 6 
امتیاز کل: 6

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





پيوندها
  • ردیاب ماشین
  • جلوپنجره اریو
  • اریو زوتی z300
  • جلو پنجره ایکس 60

  • تبادل لینک هوشمند
    برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان Persian Gamespot و آدرس gamespot.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 15
بازدید دیروز : 17
بازدید هفته : 32
بازدید ماه : 211
بازدید کل : 93579
تعداد مطالب : 33
تعداد نظرات : 6
تعداد آنلاین : 1

خبرنامه وبلاگ:

برای ثبت نام در خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید